Verbum

изумление

здзіўленне, -ння ср.

в изумлении — у здзіўленні

достойный изумления — які здзіўляе

к величайшему изумлению — на вялікае здзіўленне

от изумления — ад здзіўлення

приводить, привести в изумление — дзівіць, здзівіць, выклікаць, выклікаць здзіўленне

приходить, прийти в изумление — дзівіцца, здзівіцца

с изумлением — са здзіўленнем

изумлённый

здзіўлены

(поражённый) уражаны

неприятно изумлённый — непрыемна ўражаны

изумлять

несовер. дзівіць, здзіўляць

(поражать) уражваць, уражаць

изумляться

дзівіцца, здзіўляцца

изумруд

ізумруд, -да муж.

изумрудно-зеленый

ізумрудна-зялёны

изумрудный

ізумрудны

изуродование

знявечанне, -ння ср., скалечанне, -ння ср.

(порча) псаванне, -ння ср.

изуродованный

1) знявечаны, скалечаны

сапсаваны

2) перен. знявечаны

скалечаны

сапсаваны

изуродовать

совер.

1) знявечыць, скалечыць

(испортить) сапсаваць

2) перен. знявечыць, скалечыць

сапсаваць

жизнь его изуродовала — жыццё яго скалечыла (сапсавала)