Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заказчица

заказчыца, -цы жен.

заказывать

несовер.

1) заказваць

2) (запрещать) уст. забараняць

3) (приказывать) уст. наказваць

заказываться

страд.

1) заказвацца

2) забараняцца

3) наказвацца

см. заказывать

закаиваться

несовер. разг. закайвацца

(зарекаться) заракацца

закал

муж.

1) прям., перен. (действие) гартаванне, -ння ср.

2) прям., перен. (состояние, свойство) гарт, род. гарту муж.

3) (в хлебе) закалец, -льцу муж.

человек старого закала — чалавек старога гарту (старых поглядаў)

закалённость

загартаванасць, -ці жен.

закалённый

прям., перен. загартаваны

закалённый в боях — загартаваны ў баях

закаливание

загартоўванне, -ння ср.

закаливать

несовер. прям., перен. загартоўваць

закаливаться

возвр., страд. загартоўвацца