Verbum

дивизия

воен. дывізія, -зіі жен.

дивинил

хим. дывініл, -лу муж.

дивить

несовер. разг. дзівіць, здзіўляць

дивиться

дзівіцца, здзіўляцца, дзівавацца (з каго-чаго)

дивно

нареч. дзіўна, дзівосна, цудоўна

дивный

дзіўны, дзівосны, цудоўны

диво

разг. дзіва, -ва ср.

диво дивное нар.-поэт. — дзіва-дзіўнае

диву даваться — дзівіцца

на диво — на дзіва

что за диво — што за дзіва