диво
разг. дзіва, -ва ср.
диво дивное нар.-поэт. — дзіва-дзіўнае
диву даваться — дзівіцца
на диво — на дзіва
что за диво — што за дзіва
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)