дичать
Verbum
анлайнавы слоўнікРуска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)
Скарачэннідичина
дичиться
дичковый
дичок
дичь
1) дзічына, -ны
2)
(бессмыслица) бязглуздзіца, -цы
дичать
дичина
дичиться
дичковый
дичок
дичь
1) дзічына, -ны
2)
(бессмыслица) бязглуздзіца, -цы