Verbum

сиверко

муж. обл. сівер, -ру муж.

сиветь

несовер. сівець

сивилла

миф. сівіла, -лы жен.

сивка

муж., жен.

1) (о лошади) разг. сіўка, -кі муж.

ласк. сівак, -ка муж.

2) (птица) сявец, род. сяўца муж.

уходили сивку крутые горки погов. — быў конь, ды з’ездзіўся, уходалі сіўку крутыя горкі

сивко

муж.

1) (о лошади) разг. сіўка, -кі муж.

ласк. сівак, -ка муж.

2) (птица) сявец, род. сяўца муж.

уходили сивку крутые горки погов. — быў конь, ды з’ездзіўся, уходалі сіўку крутыя горкі

сивобородый

разг. сівабароды

сивогривый

разг. сівагрывы

сиводушка

зоол. сівадушка, -кі жен.

сиводушчатый

сівадушкавы

сиволапый

прост. уст. неадукаваны, грубы