Verbum

исповедальность

лит. спавядальнасць, -ці жен.

исповедальня

церк. спавядальня, -ні жен.

исповедание

ср.

1) (действие) спавяданне, -ння ср.

2) (вероисповедание) веравызнанне, -ння ср., вера, -ры жен.

исповеданный

выспаведаны, спавяданы, паспавяданы

исповедать

уст. см. исповедовать

исповедаться

совер.

1) паспавядацца, выспаведацца

пакаяцца

2) (признаться) прызнацца (у чым)

расказаць (аб чым)

выкласці (што)

пакаяцца

исповедник

церк.

1) (исповедующийся) спаведнік, -ка муж.

2) (исповедующий кого-либо) спавядальнік, -ка муж.

исповедница

церк. спаведніца, -цы жен.

исповедный

уст. споведны

исповедовать

1) совер. паспавядаць, выспаведаць

2) несовер. спавядаць

(каяться) спавядацца (каму, у чым)

3) несовер. (следовать какой-либо религии, какому-либо учению и т.п.) вызнаваць

верыць (у што)

трымацца (чаго)

прызнаваць (што)

(придерживаться) прытрымлівацца (чаго)