грозить
несовер.
1) в разн. знач. пагражаць
грозить разрывом — пагражаць разрывам
скала грозит обвалиться — скала пагражае абваліцца
грозит опасность кому — пагражае небяспека кому
2) (делать угрожающий жест) гразіць
грозить кулаком — гразіць кулаком
грозиться
прост. гразіць, гразіцца
грозненский
грозненскі
грозно
нареч. грозна
грозный
грозны
Грозный
г. Грозны, -нага муж.
грозовой
навальнічны
грозозащита
жен. засцярога ад маланкі
грозоотметчик
мет. навальніцаадзначнік, -ка муж.
грозоупорный
маланкатрывалы