Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скорченный

1) скурчаны, мног. паскурчваны

2) скрыўлены

см. скорчить

скорчить

совер.

1) (судорогами) скурчыць, мног. паскурчваць

2) (скривить) скрывіць

скорчить мину — скрывіць міну

скорчиться

1) скурчыцца, мног. паскурчвацца

2) (скривиться) скрывіцца

скорый

1) (быстрый) скоры, хуткі

скорый поезд — скоры (хуткі) поезд

скорая помощь — скорая (хуткая) дапамога

2) (недалёкий по времени) скоры, хуткі

в скором времени — у хуткім часе, неўзабаве

на скорую руку — на скорую руку, спехам

скорьё

ср. собир. скуры, род. скур мн.

(о шкурах) шкуры, род. шкур мн., шкур’ё, -р’я ср.

скос

I спец. скос, род. скосу муж.

(откос) адхон, -ну муж.

II муж. с.-х. скос, род. скосу муж., скошванне, -ння ср.

скосить

I совер. с.-х. скасіць

II совер. (придать чему-либо косое положение) скасіць, скасабочыць

(сделать кривым) скрывіць

(о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) скасіць, скасавурыць

скоситься

совер. разг.

1) (принять косое положение) скасіцца, скасабочыцца, нахіліцца, пахіліцца

(скривиться) скрывіцца

2) (о глазах) скасіцца, скасавурыцца

скособочить

совер. прост. в разн. знач. скасабочыць

скособочиться

скасабочыцца