Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

раскорячиваться

раскірачвацца

раскорячить

совер. разг. раскірачыць

раскорячиться

раскірачыцца

раскорячка

прост. раскірачка, -кі муж., жен.

раскос

тех. раскос, -су муж., касяк, -ка муж.

раскосить

I совер. тех. раскасіць

II совер. (сделать косыми — о глазах) разг. раскасіць, скасіць

раскосматить

совер. прост. раскасмаціць, раскалмаціць, раскудлаціць

раскосматиться

раскасмаціцца, раскалмаціцца, раскудлаціцца

раскосмаченный

раскасмачаны, раскалмачаны, раскудлачаны

раскосмачивать

несовер. раскасмачваць, раскалмачваць, раскудлачваць