Verbum

седельчатый

седлаваты

седельщик

спец. см. седельник

седеть

несовер. сівець

седеющий

1) прич. які (што) сівее

2) прил. сіваваты

седёлка

жен. падсядзелак, -лка муж.

седёлковый, седёлочный

падсядзелкавы

седина

сівізна, -ны жен.

седина в бороду — бес в ребро посл. — волас сівее, а галава шалее, сівізна ў бараду, а чорт у галаву, у старой печы паляць чэрці

сединка

сівінка, -кі жен.

седлание

сядланне, -ння ср.

седлать

несовер. сядлаць