Verbum

анлайнавы слоўнік

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з и й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш щ э ю я -

а в е ё и к л м о р т у х ш ь

а б г ж й к л м н р с т х ч щ

чинно

нареч.

1) прыстойна

паважна, ладам, стройна

2) манерна

цырымонна

см. чинный

чинность

1) прыстойнасць, -ці жен.

паважнасць, -ці жен.

2) манернасць, -ці жен.

цырымоннасць, -ці жен.

см. чинный

чинный

1) (благопристойный) прыстойны

(степенный) паважны

2) (жеманный) манерны

(церемонный) цырымонны

чиновник

чыноўнік, -ка муж.

чиновница

чыноўніца, -цы жен.

чиновнический

чыноўніцкі

чиновничество

собир. чыноўніцтва, -ва ср.

чиновничий

чыноўніцкі

чиновный

чыноўны

чинодрал

презр. чынадрал, -ла муж.