Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

опал

мин. апал, -лу муж.

опала

1) ист. апала, -лы жен.

2) перен. апала, -лы жен., няміласць, -ці жен.

попасть в опалу — трапіць у няміласць, страціць ласку

опалесценция

физ. апалесцэнцыя, -цыі жен.

опалённый

1) абпалены, мног. паабпальваны

2) асмалены, мног. паасмальваны

см. опалить

опаливать

несовер.

1) абпальваць

см. опалить 1

2) (волосяной покров, ворс, верхний слой) асмальваць

опаливаться

разг.

1) (обжигаться) абпальвацца

2) (о волосяном покрове, ворсе, верхнем слое) асмальвацца

см. опалиться

3) страд. абпальвацца

асмальвацца

см. опаливать

опалить

совер.

1) (заставить обгореть) абпаліць, мног. паабпальваць

2) (волосяной покров, ворс, верхний слой) асмаліць, мног. паасмальваць

опалиться

разг.

1) (обжечься) абпаліцца, мног. паабпальвацца, абгарэць, мног. паабгарваць

2) (о волосяном покрове, ворсе, верхнем слое) асмаліцца, мног. паасмальвацца

опалиться у костра — асмаліцца каля агню

опалка

жен. тех. асмальванне, -ння ср.

опаловый

1) мин. апалавы

опаловый перстень — апалавы пярсцёнак

2) (молочно-белый) малочна-белы