Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

косилка

с.-х. касілка, -кі жен.

косина

прост.

1) (перекос) касізна, -ны жен.

2) (косоглазие) касавокасць, -сці жен.

косинка

разг. касабочынка, -кі жен.

косинус

мат. косінус, -са муж.

косить

I несовер.

1) (придавать чему-либо косое положение, направление) касіць

(делать кривым) крывіць

(о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) касавурыць

косить лицо, рот — крывіць твар, рот

2) (находиться в косом положении) касабочыць

(криво, косо стоять, сидеть, висеть) крыва (коса) стаяць, сядзець, вісець

картина косит — карціна крыва (коса) вісіць (касабочыць)

пиджак спереди косит — пінжак спераду крыва (коса) сядзіць (касабочыць)

3) (быть косоглазым) быць касавокім

он косит на один глаз — ён касавокі на адно вока

II несовер.

1) с.-х. касіць

2) перен. (уничтожать во множестве) касіць

коситься

I несовер.

1) (наклоняться набок) касіцца

(кривиться) крывіцца

2) (искоса смотреть) касавурыцца, скоса (скрыва) пазіраць (глядзець)

II несовер. страд. с.-х. касіцца

косица

1) уменьш. коска, -кі жен.

2) (прядь волос) пасма, -мы жен.

косичка

уменьш. коска, -кі жен.

косма

жен. см. космы

косматеть

несовер. касмацець