косить

I несовер.

1) (придавать чему-либо косое положение, направление) касіць

(делать кривым) крывіць

(о глазах — особенно при неприязненном, угрюмом взгляде) касавурыць

косить лицо, рот — крывіць твар, рот

2) (находиться в косом положении) касабочыць

(криво, косо стоять, сидеть, висеть) крыва (коса) стаяць, сядзець, вісець

картина косит — карціна крыва (коса) вісіць (касабочыць)

пиджак спереди косит — пінжак спераду крыва (коса) сядзіць (касабочыць)

3) (быть косоглазым) быць касавокім

он косит на один глаз — ён касавокі на адно вока

II несовер.

1) с.-х. касіць

2) перен. (уничтожать во множестве) касіць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)