Verbum

гнусный

паскудны, гнюсны

гнусь

жен. прост. гнюс, род. гнюсу муж., паскудства, -ва ср.

гнуть

несовер. в разн. знач. гнуць

гнуть проволоку — гнуць дрот

куда он гнёт — куды ён гне

гнуть в три погибели — гнуць у тры пагібелі

гнуть горб (спину) — гнуць горб (спіну)

гнуть шею (спину) перед кем — гнуць шыю (спіну) перад кім

гнуть свою линию — гнуць сваю лінію, гнуць сваё

гнутьё

гнуццё, -цця ср.

гнуться

возвр., страд. гнуцца

гнушаться

несовер. грэбаваць (кім-чым), цурацца (каго-чаго)