Verbum

винилацетилен

хим. вінілацэтылен, -ну муж.

винилит

хим. вініліт, -ту муж.

виниловый

вінілавы

винилхлорид

хим. вінілхларыд, -ду муж.

винипласт

хим. вініпласт, -ту муж.

винипластовый

вініпластавы

винительный

винительный падеж грам. — вінавальны склон

винить

несовер. вінаваціць

виниться

уст., прост. вініцца, прызнавацца (у чым)

прызнаваць (сваю) віну

(каяться) каяцца

винкель

тех. вінкель, -ля муж.