Verbum

тихонько

нареч. ціхенька, ціхутка, паціху

тихоня

разг. ціхоня, -ні муж., жен.

тихоокеанский

ціхаакіянскі

тихоструйный

поэт. ціхаплынны, ціхаструменны

тихоход

ціхаход, -да муж.

тихоходка

зоол. ціхаходка, -кі жен.

тихоходность

ціхаходнасць, -ці жен.

тихоходный

ціхаходны

тихохонько

нареч. разг. ціхенечка, ціхутка

тише

сравнит. ст.

1) нареч. цішэй

тише говорите — цішэй гаварыце

2) прил. цішэйшы

течение этой реки тише — цячэнне гэтай ракі цішэйшае

3) в знач. повелит. ціха, цішэй

тише воды, ниже травы — цішэй вады, ніжэй травы