суетливый
мітуслівы
суетность
книжн. марнасць, -ці жен., нікчэмнасць, -ці жен.
суетный
уст. марны, нікчэмны
суетня
мітусня, -ні жен., беганіна, -ны жен.
сужать
несовер. звужаць, звужваць
сужаться
возвр., страд. звужацца, звужвацца
суждение
ср.
1) (действие) меркаванне, -ння ср., разважанне, -ння ср.
см. судить 2
2) (мнение, заключение) меркаванне, -ння ср., думка, -кі жен.
3) (в логике) суджэнне, -ння ср.
суждено
безл. в знач. сказ. суджана, наканавана
суженая
сущ. уст. фольк. суджаная, -най жен.
сужение
звужэнне, -ння ср.