Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

искусывать

несовер. кусаць, скусваць

искушать

несовер. уст.

1) (соблазнять) спакушаць

2) (испытывать) выпрабоўваць

искушать судьбу — выпрабоўваць лес

искушаться

страд.

1) спакушацца

2) выпрабоўвацца

см. искушать

искушение

ср.

1) спакушэнне, -ння ср.

2) выпрабаванне, -ння ср.

см. искушать

3) (соблазн) спакуса, -сы жен.

ввести в искушение — спакусіць

искушённый

1) прич. спакушаны

2) прич. выпрабаваны

навучаны

искушённый опытом — навучаны вопытам

см. искусить

3) прил. (в чём) дасведчаны, спрактыкаваны (у чым)