Verbum

изгаживаться

возвр., страд. згаджвацца, спаскуджвацца

изгиб

в разн. знач. выгін, -ну муж., выгіб, -бу муж.

изгибаемость

гнуткасць, -ці жен.

изгибание

выгінанне, -ння ср., выгібанне, -ння ср.

изгибать

несовер. выгінаць, выгібаць

изгибаться

выгінацца, выгібацца

изгибина

жен. см. изгиб

изгибистый

разг.

1) см. извилистый

2) (гибкий) уст. гнуткі

изгладить

совер.

1) згладзіць

(стереть) сцерці

2) перен. (уничтожить) знішчыць

сцерці

изгладиться

1) (стать незаметным, стереться) згладзіцца

сцерціся

2) перен. (исчезнуть, уничтожиться) знішчыцца

сцерціся