Verbum

приколоченный

прыбіты, мног. папрыбіваны

прикольный

прыкольны

прикомандирование

прыкамандзіраванне, -ння ср.

прикомандированный

прыкамандзіраваны

прикомандировать

совер. прыкамандзіраваць

прикомандироваться

прыкамандзіравацца

прикомандировывать

несовер. прыкамандзіроўваць

прикомандировываться

возвр., страд. прыкамандзіроўвацца

приконченный

1) прыкончаны, кончаны, скончаны

2) (добитый) прыкончаны, дабіты

см. прикончить

прикончить

совер. разг.

1) (прекратить, окончить) прыкончыць, кончыць, скончыць

2) (добить) прыкончыць, дабіць