прикончить

совер. разг.

1) (прекратить, окончить) прыкончыць, кончыць, скончыць

2) (добить) прыкончыць, дабіць

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)