свыкание
звыканне, -ння ср., прывыканне, -ння ср.
свыкаться
несовер. звыкацца, прывыкаць
свыкнуться
совер. звыкнуцца, прывыкнуць
свысока
нареч. пагардліва, з пагардай, звысоку
говорить свысока — гаварыць пагардліва (з пагардай)
свыше
I нареч.
1) (от высших властей) уст. з вышэйшых інстанцый
по предписанию свыше — па загаду з вышэйшых інстанцый
2) (с неба, от бога) церк. з неба, небам, богам
II предлог с род. звыш
(чаго)
больш за
это свыше моих сил — гэта звыш маіх сіл
свыше ста человек — звыш ста чалавек (больш за сто чалавек)
связанный
прич., прил. в разн. знач. звязаны, мног. пазвязваны
отъезд связан с некоторыми затруднениями — ад’езд звязаны з некаторымі цяжкасцямі
связанные движения — звязаныя рухі
все концы связаны — усе канцы пазвязваны
связать
совер.
1) прям., перен. звязаць, мног. пазвязваць
связать концы верёвки — звязаць (пазвязваць) канцы вяроўкі
связать кого-либо обещанием — звязаць каго-небудзь абяцаннем
связать одно явление с другим — звязаць адну з’яву з другой
связать стропила плот. — звязаць кроквы
2) (изготовить вязкой) звязаць, мног. пазвязваць, зрабіць, мног. парабіць
связать чулок — звязаць (зрабіць) панчоху
связать кого-либо по рукам и ногам — звязаць каго-небудзь па руках і нагах
связать себе руки — звязаць сабе рукі
он двух слов не может связать — ён двух слоў не можа звязаць
связать концы с концами — звязаць канцы з канцамі
связаться
совер. прям., перен. звязацца
связаться с кем-либо по телефону — звязацца з кім-небудзь па тэлефоне
чего ты с ним связался? — чаго ты з ім звязаўся?