Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

обручить

совер. церк. заручыць

обручиться

заручыцца

обручный

спец. абручны

обрушать

несовер. уст. см. обрушивать

обрушение

1) абвальванне, -ння ср., абрушванне, -ння ср., абурванне, -ння ср.

см. обрушивать 1

2) горн. абрушэнне, -ння ср.

обрушенный

I 1) абвалены, мног. паабвальваны, абрушаны, абураны

2) абрушаны

см. обрушить I

II абдзёрты, абадраны

см. обрушить II

обрушивать

несовер.

1) (разваливать, разрушать) абвальваць, абрушваць, абурваць

2) перен. абрушваць

обрушиваться

1) абвальвацца, абрушвацца, абурвацца

2) перен. накідвацца, навальвацца, нападаць

3) страд. абвальвацца, абрушвацца, абурвацца

см. обрушивать

обрушить

I совер.

1) (развалить, разрушить) абваліць, мног. паабвальваць, абрушыць, абурыць

2) перен. абрушыць

обрушить угрозы — пачаць сыпаць пагрозы

обрушить огонь на врага — абрушыць агонь на ворага

II совер. (очистить зерно от шелухи) абадраць, абдзерці

обрушиться

совер.

1) абваліцца, абрушыцца, абурыцца

2) перен. накінуцца, наваліцца, напасці