обрушить

I совер.

1) (развалить, разрушить) абваліць, мног. паабвальваць, абрушыць, абурыць

2) перен. абрушыць

обрушить угрозы — пачаць сыпаць пагрозы

обрушить огонь на врага — абрушыць агонь на ворага

II совер. (очистить зерно от шелухи) абадраць, абдзерці

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)