Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

приз

I (награда) прыз, род. прыза муж.

II мор. прыз, род. прыза муж.

призадуматься

совер. разг. прызадумацца, (трохі) задумацца

призадумываться

несовер. прызадумвацца, (трохі) задумвацца

призанятый

пазычаны

призанять

совер. разг. пазычыць (у каго)

призвание

ср.

1) (действие) уст. закліканне, -ння ср. (на што и да чаго)

(призыв) заклік, -ку муж.

см. призвать 3

2) (склонность) прызванне, -ння ср.

(к чему) схільнасць, -ці жен.

художник по призванию — мастак па прызванню

призвание к музыке — схільнасць да музыкі

3) (предназначение) прызначэнне, -ння ср.

историческое призвание пролетариата — стать могильщиком капитализма — гістарычнае прызначэнне пралетарыяту — стаць магільшчыкам капіталізму

призванный

1) прич. пазваны, пакліканы

2) прич. прызваны

3) прич. закліканы (на што и да чаго)

см. призвать

4) (имеющий призвание) прызваны

(предназначенный) прызначаны

он призван быть учёным — ён прызваны (прызначаны) быць вучоным, яго прызванне быць вучоным

призвать

совер.

1) (позвать) пазваць, паклікаць

призвать на помощь — пазваць (паклікаць) на дапамогу

2) (на военную службу) прызваць

3) (к чему) заклікаць (на што и да чаго)

призвать к защите Родины — заклікаць на абарону (да абароны) Радзімы

призвать к порядку — заклікаць да парадку

призвук

лингв. прыгук, -ку муж.

приземистость

прысадзістасць, -ці жен., каржакаватасць, -ці жен.

см. приземистый 1