призванный

1) прич. пазваны, пакліканы

2) прич. прызваны

3) прич. закліканы (на што и да чаго)

см. призвать

4) (имеющий призвание) прызваны

(предназначенный) прызначаны

он призван быть учёным — ён прызваны (прызначаны) быць вучоным, яго прызванне быць вучоным

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)