Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пробированный

прабіраваны

пробировать

несовер. в разн. знач. прабіраваць

пробироваться

страд. прабіравацца

пробирочный

прабірачны

пробирщик

прабіршчык, -ка муж.

пробирщица

прабіршчыца, -цы жен.

пробитие

прабіццё, -цця ср., прабіванне, -ння ср.

пробитый

прабіты, мног. папрабіваны

см. пробить 1

пробить

совер.

1) в разн. знач. прабіць, мног. папрабіваць

пробить стену — прабіць сцяну

пробить дорогу через лес — прабіць дарогу праз лес

часы пробили половину первого — гадзіннік прабіў палову першай

целый день пробил в кузнице молотом — цэлы дзень прабіў у кузні молатам

пробить штрафной спорт. — прабіць штрафны

2) (проконопатить) спец. праканапаціць

3) (исполниться) разг. уст. стукнуць

пробить себе дорогу — прабіць сабе дарогу

пушкой не пробьёшь — гарматай не праб’еш

час пробил

а) (наступило время) настаў час (час прабіў)

б) (кончилось время кого-либо, чьё-либо) адышоў час

пробиться

1) в разн. знач. мног. папрабівацца

(о волосах — ещё) павысядаць

(о растениях — ещё) узысці, мног. паўзыходзіць

пробиться сквозь вражеские отряды — прабіцца праз варожыя атрады

река пробилась сквозь скалы — рака прабілася праз скалы

пробилась зелёная травка — прабілася (узышла) зялёная травіца

2) (преодолеть нужду) разг. перабіцца

пробиться в люди — прабіцца ў людзі