Verbum

пробить

совер.

1) в разн. знач. прабіць, мног. папрабіваць

пробить стену — прабіць сцяну

пробить дорогу через лес — прабіць дарогу праз лес

часы пробили половину первого — гадзіннік прабіў палову першай

целый день пробил в кузнице молотом — цэлы дзень прабіў у кузні молатам

пробить штрафной спорт. — прабіць штрафны

2) (проконопатить) спец. праканапаціць

3) (исполниться) разг. уст. стукнуць

пробить себе дорогу — прабіць сабе дарогу

пушкой не пробьёшь — гарматай не праб’еш

час пробил —

а) (наступило время) настаў час (час прабіў)

б) (кончилось время кого-либо, чьё-либо) адышоў час