Verbum

притухать

несовер. в разн. знач. прытухаць

притухнуть

совер. разг. в разн. знач. прытухнуць

притушенный

прытушаны

притушивать

несовер.

1) (свет, огонь и т.п.) прытушваць

2) разг. тушыць, гасіць

притушить

совер. прытушыць

притча

жен.

1) прытча, -чы жен., прыпавесць, -ці жен.

(аллегория) алегорыя, -рыі жен.

евангельская притча — евангельская прытча (прыпавесць)

говорить притчами — гаварыць алегорыямі

2) (непонятная вещь, явление) разг. (дзіўнае) здарэнне, -ння ср.

(случай) (дзіўны) выпадак, -дку муж.

(диковина) дзіва, -ва ср.

что за притча? — што за дзіва?

вот так притча! — вось дык здарэнне!, вось дык дзіва!

стать притчей во языцех шутл. — не сыходзіць у людзей з языкоў, стаць пагалоскай

притчевый

прытчавы

см. притча 1

притык

плот., стол. прытык, -ку муж.

притыкать

несовер. разг. в разн. знач. прытыкаць

(прикалывать, пришпиливать — ещё) прышпільваць

притягательность

прыцягальнасць, -ці жен.

прывабнасць, -ці жен.