Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

пристыковываться

возвр., страд. прыстыкоўвацца

пристынуть, пристыть

совер. прост. прыстыць

пристяжка

жен.

1) (вид запряжки) прыпрэжка, -кі жен.

2) (упряжь для пристяжной лошади) ворчык, -ка муж.

запрягать в пристяжку — запрагаць на ворчык

запрячь лошадь в правую пристяжку — запрэгчы (прыпрэгчы) каня на правы ворчык, прыпрэгчы каня справа

ходить на пристяжке — хадзіць на ворчыку (у прыпрэжцы)

3) см. пристяжная

пристяжная

жен. сущ. прыпражны конь, прыпражны, -нога муж.

пристяжной

1) прыпражны

2) сущ. прыпражны, -нога муж., прыпражны конь

присудить

совер. в разн. знач. прысудзіць

см. присуждать

присуждать

несовер. в разн. знач. прысуджваць

присуждать к заключению — прысуджваць да зняволення

присуждать первую премию — прысуджваць першую прэмію

присуждаться

страд. прысуджвацца

присуждение

ср. прысуджэнне, -ння ср.

(приговор суда) прысуд, -ду муж.

присуждённый

прысуджаны