пристяжка

жен.

1) (вид запряжки) прыпрэжка, -кі жен.

2) (упряжь для пристяжной лошади) ворчык, -ка муж.

запрягать в пристяжку — запрагаць на ворчык

запрячь лошадь в правую пристяжку — запрэгчы (прыпрэгчы) каня на правы ворчык, прыпрэгчы каня справа

ходить на пристяжке — хадзіць на ворчыку (у прыпрэжцы)

3) см. пристяжная

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)