Verbum

сноровка

жен. спрыт, род. спрыту муж.

снос

I знос, род. зносу муж.

дом назначен на снос — дом прызначаны на знос

II сносу нет разг. — зносу няма

не знать сносу — не знаць зносу

III на сносях разг. — на часах

сносить

I совер. (износить) разг. знасіць

II совер. (туда и обратно) знасіць

не сносить головы — не знасіць галавы

III несовер.

1) (доставлять, относить вниз) зносіць

2) (относить куда-либо) заносіць

3) (ломать, разрушать) зносіць

(срывать — ещё) зрываць

4) (голову) знімаць, сцінаць

5) (переписывать, переносить вниз) зносіць, пераносіць

см. снести I

IV несовер. (выносить обиды) зносіць, пераносіць

(терпеть) цярпець

см. снести II

сноситься

I совер. (износиться) знасіцца

II несовер. (устанавливать связь) звязвацца, наладжваць сувязь

III несовер. страд.

1) зносіцца

2) заносіцца

3) зносіцца

зрывацца

4) зносіцца, пераносіцца

см. сносить III 1–3, 5

сноска

жен.

1) (действие) зноска, -кі жен., зношванне, -ння ср.

сноска снопов — зноска (зношванне) снапоў

2) (подстрочная ссылка) зноска, -кі жен.

сделать сноску — зрабіць зноску

сносно

нареч. нядрэнна, ніштавата, нішто

сносный

нядрэнны, ніштаваты

снотворно

нареч. снатворна

снотворное

сущ. снатворнае, -нага ср.

снотворность

перен. снатворнасць, -ці жен.