Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

скорбеть

несовер. смуткаваць

(сокрушаться) бедаваць

(тосковать) тужыць

(печалиться) журыцца

(жалеть) шкадаваць

скорбно

нареч. засмучана

са скрухай

тужліва

журботна

скорбный

смутны, засмучаны

(тоскливый) тужлівы

(печальный) журботны

скорбут

мед. уст. скарбут, -ту муж.

скорбутный

скарбутны

скорбь

жен. смутак, -тку муж.

(сокрушение) скруха, -хі жен.

(сильное сожаление) жаль, род. жалю муж.

(тоска) туга, -гі жен.

(печаль) журба, -бы жен.

скорбящий

1) прич. які (што) смуткуе

які (што) бядуе

які (што) тужыць

які (што) журыцца

які (што) шкадуе

см. скорбеть

2) прил. см. скорбный

скорее

1) сравнит. ст. нареч. хутчэй, скарэй

2) сравнит. ст. прил. хутчэйшы, скарэйшы

3) нареч. (лучше) хутчэй, лепш, скарэй

он скорее умрёт, чем сдастся — ён хутчэй (лепш) памрэ, чым здасца

4) нареч. (вернее, ближе) хутчэй, скарэй

он скорее похож на мать, чем на отца — ён хутчэй (скарэй) падобны на маці, чым на бацьку

скорее всего — хутчэй (скарэй) за ўсё

скорей

см. скорее 1

скорёженный

скарабачаны, сагнуты, пагнуты