Verbum

прикончить

совер. разг.

1) (прекратить, окончить) прыкончыць, кончыць, скончыць

2) (добить) прыкончыць, дабіць

прикончиться

(прекратиться) прыкончыцца, кончыцца, скончыцца

прикопанный

прыкапаны

прикопать

совер. сад. прыкапаць

прикопить

совер. разг. прызапасіць, назапасіць, сабраць

см. прикапливать

прикопка

жен. сад. прыкопка, -кі жен., прыкопванне, -ння ср.

прикопление

разг. прызапашванне, -ння ср., запасанне, -ння ср., збіранне, -ння ср.

прикопленный

прызапашаны, назапашаны, сабраны

прикоплять

несовер. прызапашваць, запасаць, збіраць

прикорм

муж. см. прикормка