Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

разрывание

I 1) раздзіранне, -ння ср.

2) разрыванне, -ння ср.

см. разрывать I

II 1) раскопванне, -ння ср.

разрыванне, -ння ср.

2) разварочванне, -ння ср.

см. разрывать II

разрывать

I несовер. (к разорвать)

1) (материю, бумаги) раздзіраць

2) в др. знач. разрываць

см. разорвать

II несовер. (к разрыть)

1) (землю) раскопваць

(рылом — о животных) разрываць

2) (приводить в беспорядок) раскопваць, разварочваць

разрываться

I несовер.

1) (о материи, бумаге) раздзірацца

2) в др. знач. разрывацца

3) страд. раздзірацца

разрывацца

см. разрывать I

душа разрывается — душа разрываецца

II несовер. страд.

1) (о земле) раскопвацца

(рылом — о животных) разрывацца

2) (приходить в беспорядок) раскопвацца, разварочвацца

разрывной

в разн. знач. разрыўны

разрывная длина тех. — разрыўная даўжыня

разрывная пуля — разрыўная куля

разрыдаться

совер. разрыдацца

расплакацца

разрытый

1) раскапаны, мног. параскопваны

разрыты, мног. паразрываны

2) раскапаны, мног. параскопваны, развернуты, мног. паразварочваны

см. разрыть

разрыть

совер.

1) раскапаць, мног. параскопваць

(рылом — о животных) разрыць, мног. паразрываць

2) (привести в беспорядок) разг. раскапаць, мног. параскопваць, развярнуць, мног. паразварочваць

он разрыл все мои вещи — ён раскапаў (развярнуў) усе мае рэчы

разрыхление

разрыхленне, -ння ср.

разрыхлеть

совер. разг. разрыхлець

разрыхлённый

разрыхлены