Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

чуткость

1) чуткасць, -ці жен., чуйнасць, -ці жен.

2) чуласць, -ці жен., спагадлівасць, -ці жен.

см. чуткий

чуток

нареч. прост. трошкі, крышку

чуточку

нареч. разг. трошачкі, крышачку

чутачку

чутче

сравнит. ст.

1) нареч. больш чутка, больш чуйна

больш чула, больш спагадліва

см. чутко

2) прил. больш чуткі

больш чуйны

больш чулы, больш спагадлівы

см. чуткий

чуть

1) нареч. (едва, еле) ледзь, ледзьве

чуць

чуть вспомнил — ледзь (ледзьве, чуць) успомніў

чуть живой — ледзь жывы

чуть заметная улыбка — ледзь прыметная усмешка

2) нареч. (немножко) трошкі, крышку

чуць

чуть поумнел — трошкі (крышку) паразумнеў

пища была чуть посолена — ежа была трошкі (крышку, чуць) пасолена

3) союз як толькі, ледзь толькі, чуць

чуть кто скрипнет, я услышу — як толькі хто скрыпне, я пачую

чуть опоздаешь, он уже ругается — чуць спознішся, ён ужо сварыцца

чуть свет — чуць свет, досвіткам, на досвітку, на золку

чуть-чуть — чуць-чуць, ледзь-ледзь

чуть что — чуць што

чуть (было) не… — траха не…

чуть ли не… — траха не…, амаль не…, здаецца ці не…

чутьё

ср.

1) (у животных) нюх, род. нюху муж.

2) перен. чуццё, -цця ср.

(нюх) нюх, род. нюху муж.

чуфа

бот. чуфа, -фы жен.

чуфыканье

охот. чуфыканне, -ння ср.

чуфыкать

несовер. охот. чуфыкаць

чучело

1) чучала, -ла ср.

2) (пугало) пудзіла, -ла ср.

3) перен. бран. пудзіла, -ла ср.

чучело гороховое — пудзіла гарохавае