рукоприкладство
ср.
1) разг. рукапрыкладства, -ва ср., біццё, -цця ср.
2) уст. (засвидетельствование подписью) уласнаручны подпіс
рукоятка, рукоять
жен. ручка, -кі жен., дзяржанне, -ння ср., дзяржальна, -на ср.
рулевой
1) прил. рулявы
уст. стырнавы
2) сущ. рулявы, -вога муж.
уст. стырнавы, -вога муж.
руление
1) руленне, -ння ср., стырнаванне, -ння ср.
2) руленне, -ння ср.
см. рулить
рулетка
в разн. знач. рулетка, -кі жен.
рулить
несовер.
1) (управлять рулём) руліць, стырнаваць
2) ав. руліць
рулонный
рулонны
рулонная бумага — рулонная папера