Verbum

истребитель

в разн. знач. знішчальнік, -ка муж.

истребительница

знішчальніца, -цы жен.

истребительный

в разн. знач. знішчальны

(губительный) згубны

истребительная авиация — знішчальная авіяцыя

истребительный отряд — знішчальны атрад

истребить

совер. знішчыць, мног. пазнішчаць, вынішчыць

(погубить — ещё) загубіць

(вывести — ещё) вывесці

истребление

знішчэнне, -ння ср., вынішчэнне, -ння ср.

вывад, -ду муж., вывядзенне, -ння ср.

истреблённый

знішчаны, вынішчаны

загублены

выведзены

истреблять

несовер. знішчаць, вынішчаць

губіць

выводзіць

истребляться

страд. знішчацца, вынішчацца

губіцца

выводзіцца

истребование

выпатрабаванне, -ння ср.

истребованный

выпатрабаваны