Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

расцветчик

размалёўшчык, -ка муж., расфарбоўшчык, -ка муж.

расцветчица

размалёўшчыца, -цы жен., расфарбоўшчыца, -цы жен.

расцвеченный

разг.

1) (раскрашенный) размаляваны, расфарбаваны

2) (украшенный) расквечаны

расцвечивание

1) размалёўванне, -ння ср., расфарбоўванне, -ння ср.

2) расквечванне, -ння ср.

см. расцвечивать

расцвечивать

несовер.

1) (раскрашивать) размалёўваць, расфарбоўваць

2) (украшать) расквечваць

см. расцветить

расцвечиваться

1) расквечвацца

2) страд. размалёўвацца, расфарбоўвацца

расквечвацца

см. расцвечивать

расцелованный

расцалаваны

расцеловать

совер. расцалаваць

расцеловаться

расцалавацца, пацалавацца

расцеловывать

несовер. расцалоўваць