Verbum

припасовка

жен. тех. прыпасоўка, -кі жен.

прыпасаванне, -ння ср.

неоконч. прыпасоўванне, -ння ср.

припасовывать

несовер. прыпасоўваць

припасовываться

страд. прыпасоўвацца

припасть

совер.

1) (приникнуть) прыпасці

(прижаться) прытуліцца, мног. папрытульвацца

см. припадать 1

2) разг. уст. (появиться, проявиться с силой) напасці, з’явіцца, паявіцца

припала охота — напала (з’явілася, паявілася) ахвота

припасы

мн. прыпасы, -саў

боевые припасы воен. — баявыя прыпасы

припаханный

прыараны

припахать

совер. прыараць

припахивать

I несовер. разг. прыпахваць

II несовер. прыворваць

припаянный

прыпаяны, прылітаваны

припаять

совер.

1) (приделать, прикрепить посредством пайки) прыпаяць, мног. папрыпайваць, уст. прылітаваць

2) перен. прост. (употребляется с оттенком усиления в значении дать, назначить, определить какое-либо наказание) прыпаяць