припасть

совер.

1) (приникнуть) прыпасці

(прижаться) прытуліцца, мног. папрытульвацца

см. припадать 1

2) разг. уст. (появиться, проявиться с силой) напасці, з’явіцца, паявіцца

припала охота — напала (з’явілася, паявілася) ахвота

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)