разоблачить
совер.
1) (раздеть) церк., разг. шутл. раздзець, распрануць
2) перен. выкрыць, выявіць
разоблачиться
1) церк., разг. шутл. раздзецца, распрануцца
2) перен. выкрыцца, выявіцца
разобранный
1) разабраны, мног. паразбіраны
2) разабраны
разгледжаны
см. разобрать
разобрать
совер.
1) в разн. знач. разабраць, мног. паразбіраць
разобрать весь товар — разабраць увесь тавар
разобрать предложение грам. — разабраць сказ
разобрать почерк — разабраць почырк
разобрать часы — разабраць гадзіннік
2) (какой-либо вопрос) разабраць
(рассмотреть) разгледзець
разобрать дело — разгледзець (разабраць) справу
3) (охватить, оказать сильное действие) разабраць
(охватить — о чувстве, желании и т.п.) узяць, ахапіць, агарнуць, апанаваць
его разобрал хмель — яго разабраў хмель
его разобрал страх — яго ўзяў (ахапіў, агарнуў, апанаваў) страх
его разобрало сомнение — яго ўзяло (ахапіла) сумненне
разобщать
несовер. прям., перен. разлучаць, раз’ядноўваць
разобщаться
возвр., страд. разлучацца, раз’ядноўвацца
разобщающий
1) прич. які (што) разлучае, які (што) раз’ядноўвае
2) прил. разлучальны, раз’яднальны
разобщение
разлучэнне, -ння ср., раз’яднанне, -ння ср.
неоконч. раз’ядноўванне, -ння ср.