рукодельник
рукадзельнік, -ка муж.
рукодельница
рукадзельніца, -цы жен.
рукодельничать
несовер. разг. рукадзельнічаць
рукодельный
рукадзельны
рукокрылые
мн. сущ. зоол. рукакрылыя, -лых
рукомесло
уст. рамяство, -ва ср.
рукомойник
умывальнік, -ка муж., рукамыйнік, -ка муж.
рукопашная
сущ. рукапашная, -най жен.
рукопашный
рукапашны
рукопашный бой — рукапашны бой
рукопёрые
мн. сущ. зоол. рукапёрыя, -рых