Verbum

растосковаться

совер. разг. затужыць, занудзіцца, замаркоціцца

расточать

несовер.

1) книжн. раскідаць, растрачваць, марнатравіць, марна траціць, обл. шэйгаць

2) дарыць, раздаваць, сыпаць

расточать улыбки — дарыць усмешкі

расточать ласки — дарыць ласкі

расточать комплименты — сыпаць кампліменты

расточаться

страд.

1) раскідацца, марнатравіцца

марна траціцца, шэйгацца

2) дарыцца, раздавацца, сыпацца

см. расточать

расточение

уст. раскіданне, -ння ср., марнатраўства, -ва ср., марнаванне, -ння ср., шэйганне, -ння ср.

см. расточать 1

расточенный

расточаны, мног. парасточваны

см. расточить I 1

расточённый

раскіданы, растрачаны, змарнатраўлены, марна страчаны, расшэйганы

см. расточить II

расточитель

марнатравец, -раўца муж.

расточительница

марнатраўніца, -цы жен.

расточительно

нареч. марнатраўна

расточительность

марнатраўнасць, -ці жен.