Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

заказанный

1) заказаны

2) (запрещённый) уст. забаронены

заказать

совер.

1) заказаць, мног. пазаказваць

2) (запретить) уст. забараніць

3) (приказать) уст. наказаць

заказник

заказнік, -ка муж.

заказной

1) заказны, зроблены на заказ

2) (о почтовом отправлении) заказны

заказное письмо — заказное пісьмо

заказчик

заказчык, -ка муж.

заказчица

заказчыца, -цы жен.

заказывать

несовер.

1) заказваць

2) (запрещать) уст. забараняць

3) (приказывать) уст. наказваць

заказываться

страд.

1) заказвацца

2) забараняцца

3) наказвацца

см. заказывать

закаиваться

несовер. разг. закайвацца

(зарекаться) заракацца

закал

муж.

1) прям., перен. (действие) гартаванне, -ння ср.

2) прям., перен. (состояние, свойство) гарт, род. гарту муж.

3) (в хлебе) закалец, -льцу муж.

человек старого закала — чалавек старога гарту (старых поглядаў)