Verbum

зарозоветь, зарозоветься

совер. заружавець, заружавецца

зароиться

совер. зараіцца

зарок

разг. зарок, -ку муж.

дать зарок — даць зарок

зарокотать

совер. заракатаць

заронить

совер.

1) разг. (бросить) кінуць

(забросить) закінуць

солнце заронило лучи в комнату — сонца кінула промні ў пакой

2) (вызвать, возбудить) пасеяць, выклікаць, узбудзіць

заронить сомнение — пасеяць (выклікаць) сумненне

зарониться

запасці

заронять

несовер.

1) кідаць

закідаць

2) сеяць, выклікаць, узбуджаць

см. заронить

зароптать

совер. пачаць наракаць

заросль

жен. зараснік, -ку муж.

заросток

бот. зарастак, -тка муж.