заронить

совер.

1) разг. (бросить) кінуць

(забросить) закінуць

солнце заронило лучи в комнату — сонца кінула промні ў пакой

2) (вызвать, возбудить) пасеяць, выклікаць, узбудзіць

заронить сомнение — пасеяць (выклікаць) сумненне

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)