Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 8-е выданне (правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

размывка

жен. размыўка, -кі жен., размыванне, -ння ср.

размывной

размыўны

размыкание

1) размыканне, -ння ср.

2) расплюшчванне, -ння ср.

растульванне, -ння ср.

3) разніманне, -ння ср.

см. размыкать II

размыкатель

тех. размыкальнік, -ка муж.

размыкать

I \(размы́кать\)

совер. разг. развеяць

размыкать горе — развеяць гора

II \(размыка́ть\)

несовер.

1) размыкаць

см. разомкнуть I

2) (глаза) расплюшчваць

(губы) растульваць

3) (руки) разнімаць

размыкаться

I \(размы́каться\)

совер. разг. развеяцца

II \(размыка́ться\)

несовер.

1) размыкацца

2) (о глазах) расплюшчвацца

(о губах) растульвацца

3) (о руках) разнімацца

см. разомкнуться

4) страд. размыкацца

расплюшчвацца

растульвацца

разнімацца

см. размыкать II

размыслить

совер. разг. падумаць, памеркаваць, разважыць, паразважаць

размытость

размытасць, -ці жен.

размытый

размыты, мног. паразмываны

размыть

совер. размыць, мног. паразмываць